Αρκαδία: Μία λίμνη με Ιταλική φινέτσα

Η λίμνη με την Ιταλική φινέτσα, στην Αρκαδία!

Να με πάλι εδώ, καλέ μου αναγνώστη για να σε ταξιδέψω. Να σε πάω σε μέρη όμορφα, σε τοπία φανταστικά. Σε προορισμούς που είμαι σίγουρος ότι δεν φαντάζεσαι πως υπάρχουν!!!

Η Γη της λατρεμένης μας πατρίδας είναι γεμάτη από μικρούς θυσαυρούς. Θυσαυρούς που παραμένουν καλά κρυμμένοι στο σεντούκι της μάνας φύσης!!

Ετοιμάσου λοιπόν και φύγαμε για μια σύντομη εκδρομή στην όμορφη ενδοχώρα του Νομού Αρκαδίας.

Σε αυτήν την βόλτα θα ταξιδέψεις μαζί μου και σήμερα. Και για να μήν σε κουράζω άλλο, πάμε να ξεκινήσουμε την μικρή μας περιπέτεια.

Η σημερινή μας εκδρομή έχει ως στόχο της μια μικρούτσικη λίμνη. Μια λίμνη, που όπως σου ανέφερα και πριν λίγο, βρίσκεται στον πανέμορφο Νομό Αρκαδίας!!

Η Αρκαδία, είναι ένας ευλογημένος κι έφορος τόπος που στην αγκάλη του κρύβει πολλά θαυμάσια μέρη. Ένα πανέμορφο μέρος θα γνωρίσουμε σήμερα στα βάθη του νομού αυτού.

Οι πληροφορίες μιλάνε για μια λίμνη στην μέση του πουθενά.

Μια λιμνούλα μικρή στο μήκος, όμως μεγάλη στην γοητεία και στην φινέτσα! Η μικρή αυτή λίμνα είναι πολύ καλά κρυμμένη. Βρίσκεται μέσα σε ένα εντυπωσιακό δάσος από τεράστιες δρύς, αιωνόβια πλατάνια και σκεπάζεται το χινόπωρο και τον χειμώνα, με ένα τεράστιο χαλί από χλωμά πεσμένα φύλλα!!!

Ας πιάσουμε όμως τα πράγματα με την σειρά. Γι' αυτό το μαγικό μέρος μάθαμε εντελώς τυχαία από ένα γνωστό, τον Πάνο. Ο Παναγιώτης είναι ένας πολύ καλός άνθρωπος και γνώστης της περιοχής. Τα λόγια του έβγαιναν με ένα αστείρευτο πάθος από το στόμα του καθώς μας μιλούσε για τις ομορφιές της περιοχής του. Θα εκπλαγείτε, δεν θα πιστεύεται στα μάτια σας, ήταν οι τελευταίες φράσεις του πριν κλείσουμε το τηλέφωνο.
Η λίμνη, με τον καταρράκτη.

Ο μικρός αυτός θυσαυρός βρίσκεται σε υψομέτρο 450 μέτρων κι είναι σχεδόν δίπλα απ' τον οικισμό Παραδείσια. Απέχει περίπου γύρω στα 11 χιλιόμετρα από την Μεγαλόπολη. Ενώ από την πρωτεύουσα του νομού Αρκαδίας την Τρίπολη είναι λίγο μακρύτερα. Η απόσταση από αυτήν είναι γύρω στα 30 με 40 χιλιόμετρα.

Η λίμνη με τους κορμούς των δρυών

Στην μικρή αυτή κοινότητα και λίγο πιο πίσω από τον Ιερό Ναό της Αγίας Τριάδας υπάρχει ένα καλοφτιαγμένο κι αρκετά κατηφορικό μονοπάτι. Το στρατί αυτό σε οδηγεί ακριβώς στην λίμνη με τα σμαραγδένια νερά!!

Στο στενό αυτό δρομάκι υπάρχουν εκατοντάδες διάσπαρτες μικρές και μεγάλες πέτρες. Πετρούλες που είναι ρυθμικά τοποθετημένες δεξιά κι αριστερά, που νομίζεις πως κάποιος ζωγράφος τις έχει στρώσει μία μία με το πινέλο του!

Τα χνάρια μας παρασύρουν ενώ εμείς ακολουθούμε σαν μαγεμένοι.Τα πόδια μας βαδίζουν εμπρός με σταθερό ρυθμό, λες και ξέρουν τον δρόμο από πριν.

Η Αρκαδία κρύβει στο εσωτερικό της πολλά όμορφα μέρη και από τα σπλάχνα της ξεφυτρώνουν μικρά θαύματα. Θαύματα που μόνο εάν την επισκεφθείς έχεις την τύχη να ζήσεις!

Τα πουλιά, σαν παλιά καλοκουρδισμένη λατέρνα, τραγουδούν ασταμάτητα το φλύαρο σκοπό τους.

Ένα μόνο κοτσύφι με το μικρό του κεχριμπαρένιο ράμφος, καθώς σουλατσάριζε ανέμελο εδώ κι εκεί τραγουδώντας, πετάχτηκε σαν σφαίρα μπροστά μας διακόπτοντας απότομα την φλυαρώδη συναυλία. Μάλλον θα τρόμαξε λίγο, από τον θόρυβο που έκαναν τα παπούτσια μας πάνω στο κιτρινωπό χαλί απ' τα ετοιμοθάνατα φύλλα.

Η μυρωδιά που αναδύεται από τα γέρικα πλατάνια, καθώς αυτά αρχίζουν να ζωντανεύουν από τον λήθαργο του χειμώνα κι απ' τα λογής λουλούδια που έχουν φυτρώσει εδώ κι εκεί, είναι το κάτι άλλο!!

Το τοπίο από την πρώτη στιγμή σε μαγεύει και σε προσκαλεί με το μεθυστικό άρωμά του να το εξερευνήσεις σπιθαμή πρός σπιθαμή.

Τα κλαδιά από τις μεγάλες γέρικες δρύς απλώνονται σαν χέρια χαμηλά στο έδαφος. Χαϊδεύουν απαλά το μικρό ρυάκι που σχηματίζεται από τα σμαραγδένια νερά της λίμνης.

Τα χρώματα είναι τόσο έντονα κι εντυπωσιακά. Η φύση είναι ο μεγαλύτερος ζωγράφος όλων των εποχών.

Το εμβαδόν της λίμνης δεν είναι μεγάλο. Στην μία πλευρά της σχηματίζεται ένας μικρός καταρράκτης με τα νερά του να γλιστρούν νωχελικά στην βάση της. Ο ήχος απ 'το νερό που κυλά, θυμίζει το χάδι του ήλιου στο δροσερό πρωινό της μέρας.

Όταν κοιτάζεις από μακριά την λίμνη με τους κορμούς των δέντρων να καθρεφτίζονται στα πεντακάθαρα νερά της, μοιάζει με πίνακα ζωγραφικής. Νομίζεις πως κάποιος φωτισμένος Ιταλός ζωγράφος με το πινέλο του, της έδωσε σχήμα και χρώμα. Το νερό έχει πάντα την λαμπρότητα και την όψη του σμαραγδιού!
Η μαγική λίμνη

Καθώς τα βήματα σε παρασέρνουν όλο και πιο κοντά στην σμαραγδένια λίμνη, σκέφτεσαι πως μόνο νεράιδες και πλάσματα ενός κόσμου αλλιώτικου πρέπει να κατοικούν εδώ.

Το φως του ήλιου καθώς αντικατοπτρίζεται στα γυαλιστερά νερά της, κάνει τα δικά του παιχνίδια από ψηλά.

Λες και προσπαθεί να μαντέψει τι γίνεται κάτω από τις παχιές φυλλωσιές των ολόισιων δρυών. Ίσως είναι κι αυτό λιγάκι περίεργο, και θέλει να δει εάν όντως τα μεσημέρια στην λίμνη πέρνουν το μπάνιο τους όμορφες λυγερόκορμες νεράϊδες!

Εμείς πάντως νεράιδες δεν είδαμε... Όμως σίγουρα κάπου παραμόνευαν κι αυτές. Ίσως να περίμεναν να φύγουμε, ώστε να βγουν και να αρχίσουν τις βόλτες και τα κοριτσίστικα παιχνίδια τους με το νερό. Κι αργότερα, κάτω από το φώς του ήλιου να στεγνώσουν από τα νερά, τα νεανικά λυγερά κορμιά τους παίζοντας και γελώντας επάνω στους κορμούς των μεγάλων βελανιδιών.

Η συγκεκριμένη λίμνη δεν ήταν γνωστή στο ευρύ κοινό έως και λίγα χρόνια πιο πρίν. Ελάχιστοι γνώριζαν την ύπαρξή της κι ακόμα πιο λίγοι είχαν επισκεφθεί το μέρος όπου βρίσκεται. Όμως οι συντονισμένες προσπάθειες από κάποιους τοπικούς φορείς της περιοχής, καθώς και οι διάφορες ενέργειες μεμονωμένων λίγο πιό δραστήριων κατοίκων, έφεραν αποτέλεσμα. Σήμερα η λίμνη έχει αρκετή επισκεψιμότητα κι αποτελεί ένα αρκετά σημαντικό προορισμό.

Εμείς όταν την επισκεφθήκαμε συναντήσαμε αρκετό κόσμο από διάφορα χωριά της όμορης περιοχής κι όχι μόνο. Από μία σύντομη κουβέντα που είχαμε με μερικούς από τους επισκέπτες, μας είπαν πως έρχονται συχνά στην περιοχή κι ότι είναι πολύ ενθουσιασμένοι από την ομορφιά της λίμνης και του τοπίου.

Εδώ ξαπλώνουν οι νεράιδες.

Όμως όλα τα ωραία όπως όλοι ξέρουμε, κάποτε τελειώνουν. Τίποτα δεν διαρκεί για πάντα. Έτσι, και το νερό τις μικρής λίμνης το καλοκαίρι λόγο της ανομβρίας σώνεται και δυστυχώς χάνεται η μεγάλη μαγεία κι η λιμνούλα μαζί. Ακόμα κι έτσι όμως αξίζει η επίσκεψή σου στην περιοχή. Η φύση θα σε αποζημιώσει σίγουρα, όπως και να' χει!

Οι καλύτερες εποχές για μια βόλτα στην περιοχή είναι η Άνοιξη, το Φθινόπωρο κι ο σιωπηλός Χειμώνας. Τότε το νερό είναι αρκετό και άφθονο.

Στην γύρω περιοχή και στην Μεγαλόπολη υπάρχουν αρκετά καταλύματα για όσους είναι απο μακριά και έχουν στο πρόγραμμά τους να μείνουν στην περιοχή περισσότερες μέρες.

Αγαπητέ φίλε αναγνώστη, δώσε μια ευκαιρία στον εαυτό σου και πήγαινε να εξερεύνησεις αυτό τον μικρό επίγειο Παράδεισο! Είμαι σίγουρος ότι θα μείνεις πολύ ευχαριστημένος από την βόλτα στην περιοχή. Μην κλείνεσαι μέσα, βγες έξω. Ανακάλυψε καινούρια μέρη. Ανέπνευσε τον καθαρό αέρα. Απόλαυσε την φύση, άφησε τον εαυτό σου ελεύθερο. Αφέσου κι εσύ στην

μαγεία της περιοχής αυτής.

Άκουσέ με και δεν θα χάσεις!!!